Od 1 do 3 czerwca, jako członek Komisji Łączności z Polakami za Granicą, reprezentowałam polski parlament na Islandii. Podczas tej wizyty miałam przyjemność uczestniczyć w liturgii w parafii św. Jana Pawła II w Asbru, która świętowała 30. rocznicę wizyty papieża Polaka, jak również 5. rocznicę jej erygowania. Za wielki zaszczyt poczytuję sobie, że dane mi było przekazać ornat z wizerunkiem Matki Bożej Częstochowskiej, ofiarowany społeczności parafialnej przez przeora Jasnej Góry o. Mariana Waligórę.
Fakt, że cząstka Jasnej Góry, miejsca tak świętego dla Polaków i tak ukochanego przez św. Jana Pawła II na zawsze już trafia na maleńką, skalistą wyspę gdzieś pod kołem podbiegunowym, napełniła wzruszeniem wszystkich obecnych podczas uroczystości.
Jak znaczącą postacią dla świata był Jan Paweł II niech świadczą liczby. Przed 1989 r. wspólnota katolicka na Islandii liczyła niespełna 1 % społeczeństwa. Po wizycie Wielkiego Papieża Kościół katolicki znacznie się powiększył i obecnie liczy około 15 tys. wiernych, stając się tym samym rozpoznawalną wspólnotą chrześcijańską. Papież podczas swej wizyty powiedział znamienne słowa: „Chociaż jest Was niewielu, dajecie mocne świadectwo wiernej wytrwałości, niezłomnej woli i nieugiętości, których źródłem jest znajomość Chrystusa”. Zdanie to stało się zaczynem dzieła powiększenia wspólnoty katolików.
Ojcu Świętemu wszędzie i zawsze towarzyszyły góry. Umiłował je w sposób szczególny. Choć Islandia wydaje się nam tak egzotyczna, to przecież gdy patrzy się na szczyty wulkanicznych stożków, nie sposób nie przywołać w pamięci piękna naszych Tatr. Dodatkowo skojarzenie to podkreślił wspaniały występ zespołu Watra z Czarnego Dunajca.
Los rzuca naszych rodaków po całym świecie. Z wieloma z nich miałam przyjemność rozmawiać. Ich przywiązanie do korzeni, Polski na zawsze obecnej w sercach, nie tylko wzrusza, lecz i utwierdza w przekonaniu, że Ojczyzna to coś więcej niż skrawek lądu. To część nas samych. Wielu z moich rozmówców podkreślało, jak ważne jest dla budowania i podtrzymywania tożsamości poczucie wspólnoty kultury i tradycji chrześcijańskiej.
Lidia Burzyńska
