Fot. ekai.pl

Zmarła 30 września 1897 roku w wieku zaledwie 24 lat. Mieszkała we Francji i jeszcze jako nastolatka wstąpiła do klasztoru karmelitanek bosych. Tam otrzymała imię Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza. W 1925 roku została kanonizowana, a 19 października 1997 roku papież Jan Paweł II ogłosił ją Doktorem Kościoła Powszechnego.

Teresa Martin urodziła się 2 stycznia 1873 roku. Kochała Boga, a w życiu zakonnym starała się spełniać swoje obowiązki, nawet te z pozoru mało ważne, najlepiej jak tylko potrafi – mówi s. Aneta ze Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Bosych.

– Święta Teresa od Dzieciątka Jezus, której wspomnienie obchodzimy 1 października jest niesamowitą nauczycielką małej drogi. Takiego zaufania Bogu, całkowitego oddania się i traktowania Go jak ojca. Teresa uczy ewangelicznej prawdy, że tylko dzieci wejdą do Królestwa Niebieskiego. Kiedy czyta się jej biografie widać, że krok po kroku podążała za Jezusem przez wypełnianie przykazań miłości.

Teresa z Lisieux nie piastowała w klasztorze ważnych funkcji. Dziewięć lat życia w zgromadzeniu upłynęło jej na cichym wypełnianiu twardej reguły karmelitańskiej. Swoje przeżycia duchowe notowała w rękopisach znanych pod nazwą “Dzieje duszy”.

– Św. Teresa uczy niezrażania się swoją biedą, nędzą, upadkami. Zachęca nas do tego, abyśmy zweryfikowali obraz Boga, jaki nosimy w sercu. Pokazuje nam Boga Ojca miłosiernego.

Karmelitanka zmarła 30 września 1897 roku, a niecałe trzy dekady później została kanonizowana przez papieża Piusa XI. Jest Patronką Misji Katolickich i Doktorem Kościoła Powszechnego. Przed śmiercią św. Teresa przyrzekła, że będzie z nieba „spuszczać deszcz róż”. W ikonografii przedstawiana jest więc z naręczami róż, które oznaczają łaski, jakie ludzie otrzymują za jej wstawiennictwem.

ABK

Skip to content