Św. Jan Paweł II uczył nas, że nie da się mieć godnego życia bez odpowiednich fundamentów. Przykładem tego jest aktualność Jego nauczania, oparta na fundamentach wiary i Ewangelii. Dziś (18 maja) obchodzimy 100. rocznicę Jego urodzin.
Z tej niezwykłej okazji pod przewodnictwem bp. Andrzeja Przybylskiego odprawiono uroczystą Mszę św. w kościele św. Lamberta w Radomsku. Do tego samego kościoła ówczesny metropolita krakowski Kardynał Karol Wojtyła zawitał z okazji milenijnego roku chrztu Polski w 1966 roku.
– Św. Jan Paweł II jest honorowym obywatelem Radomska. Chcemy tą Mszą św. podziękować za tak wspaniałego papieża oraz za to wszystko, co uczynił dla naszej ojczyzny. Warto wspomnieć, że w kronikach naszej parafii jest zdjęcie Kardynała Wojtyły, który uczestniczył w uroczystościach rocznicy chrztu Polski. Wówczas proboszczem parafii był ś.p. ks. dr Brunon Magott – wspominał ks. kan. Antoni Arkit, proboszcz parafii św. Lamberta.
Poza rocznicą chrztu Polski, jedną z istotnych wydarzeń z życia Radomska w tamtym czasie był także jubileusz 700-lecia pierwszej wzmianki o tym mieście, jaka pojawiła się w średniowiecznych kronikach Polski. Niewiele krótsza jest także historia parafii św. Lamberta.
– Parafia św. Lamberta jest pierwszą i najstarszą parafią w Radomsku. Lokacja miasta nastąpiła w 1266 roku, jednak już wówczas parafia istniała. Nie ma szczegółów, kiedy dokładnie została założona. W 1850 roku miasto liczyło niecałe 3 tys. mieszkańców. 1 sierpnia 1939 roku, czyli na miesiąc przed wybuchem II wojny światowej bp Teodor Kubina utworzył dwie tymczasowe parafie, tzw. ekspozytury. Jedna znajdowała się na Kowalowcu – Najświętszego Serca Jezusa oraz bliżej centrum – Marii Magdaleny. Od tego momentu zaczyna się historia trzech parafii w Radomsku – tłumaczył ks. kan. Stanisław Sikora, były proboszcz parafii św. Marii Magdaleny w Radomsku, będący obecnie na posłudze w parafii św. Lamberta.
Podczas Mszy św. wraz z Kapitułą Radomszczańską, kapłanami oraz władzami miasta dziękowano Bogu za obecność Papieża Polaka, zarówno w historii Polski, jak i Kościoła. Istotne jest, aby obecność duchowa Ojca Świętego była wciąż odczuwalna poprzez kontynuowanie Jego misji.
– Chcemy dziękować za dar takiej osoby, a jednocześnie poprzez to dziękowanie pragniemy wracać do dziedzictwa, czyli świadectwa życia i nauczania św. Jana Pawła II. Przypominamy sobie o Nim nie tylko po to, by powiedzieć, jak wielkim świętym człowiekiem był, ale także, aby odpowiedzieć sobie na pytanie, jak daleko chcemy „pociągnąć” przesłanie, które zawierał przez całe swoje życie – podkreślał bp Andrzej Przybylski.
W homilii bp Przybylski nawiązywał do fundamentów, jakimi Karol Wojtyła kierował się w trakcie swojego całego kapłańskiego życia, w tym podczas prawie 27-letniego pontyfikatu.
– Było w Karolu Wojtyle, a potem w Janie Pawle II umiłowanie człowieka, prawda o tym, kim jest człowiek. Mówi się, że to postać „adekwatnej antropologii”, czyli podstawowej prawdy o człowieku. Są to fundamenty osobowe: Bóg i człowiek, osoby przed rzeczami, osoby przed pieniędzmi, godność człowieka przed jakimkolwiek zyskiem i jakimikolwiek innymi trudnymi sytuacjami. Prawda zawsze jest obiektywna, niezależnie kto, co mówi i w jakich okolicznościach – głosił bp.
Wśród wiernych, uczestniczących we wspólnym świętowaniu rocznicy i w Eucharystii była m.in. poseł Anna Milczanowska, która jak sama zaznacza, była świadkiem całego pontyfikatu św. Jana Pawła II.
– Obserwowałam cały pontyfikat Karola Wojtyły, zarówno dzień wyboru na Ojca Świętego, jak i wszystkie lata Jego pielgrzymowania, jako św. Piotr na ziemi ludzkiej. Uczestniczyłam we wszystkich pielgrzymkach, które odbywał do swojej Polski. Uważam, że warto wrócić do Jego nauki i Encyklik, napisanych przystępnym językiem. Warto pamiętać też o swoich korzeniach i wspomnianych w homilii fundamentach.
Podczas uroczystości nie zabrakło także utworów ukochanych przez św. Jana Pawła II i jednoznacznie kojarzących się z Nim, takich, jak „Barka” oraz „Abba Ojcze”.
BNO
