14 grudnia 1970 r. w Stoczni Gdańskiej wybuchł strajk wywołany ogłoszonymi podwyżkami na artykuły pierwszej potrzeby, zwłaszcza na żywność. Rozpoczął on falę strajków i manifestacji ulicznych, które objęły większość Wybrzeża i przybrały charakter powstania robotniczego, krwawo stłumionego przez komunistyczne władze.
Ówczesne władze w trakcie tłumienia protestu na Wybrzeżu przeznaczyły spore ilości sprzętu militarnego oraz osobowego z wszystkich podmiotów aparatu represji, co poza stanem wojennym stanowiło ewenement w powojennej historii Polski. Krwawa pacyfikacja robotniczego protestu na Wybrzeżu w grudniu 1970 r. spowodowała wg oficjalnych danych śmierć 45 osób. 1 165 osób odniosło rany, około 3 tys. zostało najpierw bestialsko pobitych, a następnie aresztowanych. Według niektórych szacunków Instytutu Pamięci Narodowej ofiar śmiertelnych było zdecydowanie więcej.
PN