W Duszpasterstwie Akademickim Emaus abp Wacław Depo przewodniczył Liturgii Wielkiego Piątku, drugiego dnia Triduum Paschalnego. Wielki Piątek to przede wszystkim dzień Krzyża. We wszystkich parafiach odprawiona została Liturgia Męki Pańskiej, Kościół bowiem tego dnia nie sprawuje Mszy świętej. Celebrans i asysta weszli do świątyni w głębokiej ciszy. Następnie abp Depo upadł krzyżem przed ołtarzem, cześć krzyżowi oddali także wierni przyklękając. Po modlitwie wstępnej nastąpiła Liturgia Słowa, podczas której odczytano z podziałem na role opis Męki Pańskiej według św. Jana.
W homilii abp Depo podkreślał, że trzeba nam wchodzić na Golgotę, bo inaczej każde pragnienie samodoskonalenia się człowieka prowadzi donikąd. – Te dni, które przeżywamy to swoiste zwierciadła wiary, w których się przyglądamy. Odpowiadamy sobie w nich na pytania, kim jesteśmy i jakie jest nasze życie. Czy wierzysz w to co wypowiadasz? – pytał metropolita.
Abp Depo przypomniał również fragment poematu Karola Wojtyły, który pisał, że Odkupienie jest bliskością tego, który odszedł. – Chcemy iść dzisiaj w świetle odrzuconego, biczowanego, ukrzyżowanego i zabitego Zbawiciela. Świat będzie na sposób Żydów żądał znaków. Świat będzie żądał mądrości, a krzyż uzna za głupotę. My tymczasem wierzymy w Chrystusa ukrzyżowanego, który jest mocą i mądrością od Boga. Dziękujmy Bogu za łaskę drogi wiary, która daje nam światło na życie wieczne – akcentował hierarcha.
Liturgii Męki Pańskiej w Bazylice Archikatedralnej przewodniczył bp Antoni Długosz. W swoim słowie do wiernych biskup zaznaczał, że z krzyża płynie miłość, która dźwiga człowieka z największych upadków. – To miłość, która dotyka najboleśniejszych ran egzystencji człowieka. To miłość wierna aż do końca, a cierpienie Jezusa jest działaniem miłości – podkreślał bp Długosz.
Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej była adoracja Krzyża. Metropolita stopniowo odsłaniał ramiona Krzyża i trzykrotnie śpiewał: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”, na co wierni odpowiadali: „Pójdźmy z pokłonem”. Każdy miał możliwość, aby w ciszy go adorować i ucałować. Krzyż jest od tej chwili do Wigilii Paschalnej najważniejszym punktem w kościele. Przyklęka się przed nim, tak jak na co dzień przyklęka się przed Najświętszym Sakramentem. Po adoracji Krzyża z ołtarza wystawienia został przyniesiony Najświętszy Sakrament i wiernym udzielono Komunii św.
Ostatnią częścią liturgii Wielkiego Piątku była procesja do Grobu Pańskiego. Na ołtarzu umieszczonym w Grobie wystawiono Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem – symbolem całunu, w który zostało owinięte ciało zmarłego Chrystusa. Cały wystrój grobu kieruje uwagę na Ciało Pańskie. Rozpoczęła się adoracja, która w kościołach archidiecezji potrwa przez całą noc i jutrzejszy dzień.
