To już XX Konferencja Naukowo – Szkoleniowa Opieki Paliatywnej i Zespołów Hospicyjnych. W tym roku pod hasłem „Hospicjum sztuką życia – sztuką jest pomagać” kryje się jej jubileuszowa odsłona, która odbywa się w dniach od 21 do 23 stycznia 2016 r. O jej istocie mówi ks. dr Tomasz Knop:
– Konferencja ma znaczenie szkoleniowo-informacyjne, ale także ma wymiar duchowy. Nie tylko ze względu na to, że wśród tematów oprócz wykładów z medycyny, psychologii, czy tematyki socjalnej, także są wykłady z duchowości. Ale oprócz tego, w ramach konferencji odbywa się także pielgrzymka hospicjów polskich na Jasną Górę. Z jednej strony toczą się wykłady na auli, jednocześnie modlimy się w kaplicy Matki Bożej zaczynając kolejny etap od mszy świętej. To jest bardzo ważne dla wszystkich, którzy łączą się z tematyką hospicyjną. Pacjent zadaje sobie pytanie, czy jest życie po śmierci. Nawet jeśli ktoś w ciągu życia mało interesował się tematem wiary, w takiej sytuacji stawia sobie pytania o to. A zatem jednocześnie stawia pytanie tym, którzy są wokół niego.
Opieka paliatywna i praca w hospicjach wymaga szczególnego podejścia do chorego. O tym, co jest w tym podejściu najważniejsze mówi dr Jadwiga Pyszkowska:
– Traktowanie chorego sympatycznie, empatycznie, podmiotowo, z odczytywaniem jego potrzeb mimo choroby. Chory ma prawo zaspokajać swoje potrzeby. Czyli inaczej mówiąc, chodzi o poprawę jakości życia pomimo zbliżania się do śmierci. Chorzy mają prawo do końca być szczęśliwymi. Ważna jest też komunikacja. Będzie ona wtedy dobra, kiedy człowiek nie będzie ograniczony cierpieniem.
Z takiego samego założenia wychodzi Izabela Kaptacz, przewodnicząca Komitetu Organizacyjnego. Jest pewna, że odpowiednio pomagając innym sprawimy, że życie staje się bogatsze, a świat wokół nas lepszy. Dlatego tak znacząca jest działalność hospicjum, która choć pełna niełatwych wyzwań, może przynosić wiele satysfakcji:
– Zadanie, jakie sobie stawiamy w hospicjach, w zespołach opieki paliatywnej na pewno nie jest łatwe. Ale wiemy też, że jest bardzo ważne i potrzebne. Z uwagi na to, że każdy człowiek umiera, a w sytuacji kiedy choruje na nieuleczalną chorobę, my w hospicjach profesjonalnie, z wielkim oddaniem możemy chorym towarzyszyć. Możemy leczyć ich ból, możemy leczyć inne objawy trudne do zniesienia, ale wiemy, że możemy te objawy skutecznie likwidować. Wiemy też, że nasze towarzyszenie, nasza obecność i nasza ciągła dyspozycyjność oraz otwartość daje szansę, że ten okres może być dla chorych dużo bardziej łagodny. Może być też pewnego rodzaju majestatem odchodzenia, często świadomego, często sakramentalnego, odpowiedzialnego. To, że jesteśmy tego świadomi i towarzyszymy naszym chorym, daje nam siłę, że to zadanie wcale dla nas nie jest takie trudne.
Konferencja trwać będzie do niedzieli w Centrum Kongresowym Akademii Polonijnej w Częstochowie. W programie jubileuszowej konferencji między innymi sesje plenarne z udziałem prawie czterdziestu wykładowców. Wydarzenie wspiera Teatr im. Adama Mickiewicza wraz z aktorami spektaklu „Trener życia” w reżyserii Wojciecha Malajkata. W konferencji udział biorą wszyscy zainteresowani różnymi formami pomocy, a przede wszystkim niesieniem wsparcia tym, którym brakuje go najbardziej.
SW