Wieniec pogrzebowy jest symbolem szacunku, pamięci i więzi ze zmarłą osobą. Element ten od wieków towarzyszy ceremoniom pożegnalnym w różnych zakątkach świata. W poszczególnych kulturach jego forma, kolorystyka czy symbolika, mogą odzwierciedlać specyficzne tradycje, wierzenia, ale też podejście do śmierci. Jakie występują różnice między takimi wiązankami w poszczególnych kulturach, a także czym się one charakteryzują? Podpowiadamy.
Wieńce pogrzebowe w kulturze zachodniej
W krajach zachodnich w wieńcach pogrzebowych najczęściej stosowane są kwiaty o jasnej kolorystyce, szczególnie białe, które symbolizują pokój i pożegnanie, a także czystość i odkupienie. Wykorzystuje się tu na przykład lilie, róże, goździki czy chryzantemy, ułożone w sposób symetryczny i harmonijny. W tradycji chrześcijańskiej biel odwołuje się do zmartwychwstania i nadziei na życie wieczne. Dodatkowo wieniec pogrzebowy ozdobiony jest szarfami z napisami pożegnalnymi, które stanowią osobisty wyraz miłości lub wdzięczności wobec zmarłej osoby. Wykorzystuje się tu również dodatki w postaci gałązek igliwia.
Wieńce pogrzebowe w kulturze japońskiej
W Japonii tradycje pogrzebowe znacznie różnią się od tych zachodnich ze względu na to, że ta kultura cechuje się głębokim szacunkiem dla minimalizmu i harmonii. Elementy te widoczne są więc także w wiązankach pogrzebowych. Kwiaty używane w krajach takich jak Japonia, zazwyczaj są białe lub mają pastelowe barwy jak beż czy jasny fiolet. Unika się tu wyrazistych odcieni, które mogłyby zostać uznane za niewłaściwe. Popularnymi roślinami w takich wiązankach są chryzantemy, które w tym kraju symbolizują śmierć i uważane są za kwiaty pogrzebowe. Kompozycja wieńców nawiązuje zaś do sztuki ikebany, czyli tradycyjnego japońskiego układania kwiatów o subtelnym i eleganckim charakterze.
Wieńce pogrzebowe w Meksyku
Meksyk to kraj, w którym tradycje pogrzebowe przyjmują niezwykle radosną i barwną formę. Różnią się więc znacznie od tych, jakie znamy z naszych regionów. Dlatego wieńce, podobnie jak inne dekoracje, są tu bardzo kolorowe i bogate w żywe kolory jak pomarańcz, róż czy fiolet. Mają symbolizować życie, radość, a także odrodzenie. Do ich tworzenia używa się przede wszystkim nagietków, które w Meksyku uznawane są za kwiaty zmarłych. Nagietki mają intensywną barwę i zapach, w związku z czym mają za zadanie prowadzić duszę zmarłego do jego bliskich. Dodatkowo wieńce pogrzebowe często ozdobione są również innymi elementami, a więc wstążkami, cukrowymi czaszkami czy świeczkami.
Wieńce pogrzebowe w tradycji afrykańskiej
W wielu kulturach afrykańskich wieńce pogrzebowe wykonuje się z naturalnych materiałów, a więc kwiatów polnych, owoców, liści czy traw. Mają one symbolizować przede wszystkim więź człowieka z naturą, a także naturalny cykl życia i śmierci. W niektórych regionach takie wiązanki są bardzo skromne, podkreślając duchowy aspekt ceremonii. Wykorzystuje się tu też symbolikę kolorów, a więc biel oznaczającą czystość ducha, czerwień – życie i energię oraz zieleń, czyli odrodzenie. Nierzadko wiązanki takie wykonywane są wspólnie przez całą społeczność jako wyraz szacunku do zmarłego i solidarności wobec jego rodziny.