Pielgrzymują, by pod jasnogórskim szczytem złożyć swoje intencje Królowej Maryi. Pątnicy z całej Polski wraz z prośbami niosą radość uwielbienia i modlitwę za Ojczyznę. Jak podkreśla o. Tomasz Tlałka z Zakonu oo. Paulinów, Jasna Góra jest wyjątkowym miejscem spotkania Ojczyzny i wiary. Te dwie drogi stykają się ze sobą w sercach Polaków i w ich wędrówce. Bardzo ważna dla umacniania naszej więzi z Bogiem jest osoba Maryi:
– Maryja pociąga nas za sobą do Nieba. Możemy się od niej uczyć otwarcia na Niebo. Ważne jest też to jej bardzo mocne ukierunkowanie na Niebo. Ona stawia Jezusa Chrystusa na pierwszym miejscu w swoim życiu, aczkolwiek dla Matki to musiało być trudne, bo musiała go też przecież normalnie wychować. Maryja obcowała w sposób naturalny z Bogiem. To już było jej Niebo, gdy już w Nazarecie zamiatała i sprzątała, gdy gotowała. Uczy nas tego, żeby obcować z Jezusem tu i teraz, w codziennych obowiązkach. Wniebowzięcie daje nam ogromny komfort, bo ciało ogranicza człowieka, a przez wniebowzięcie Maryja jest blisko każdego.
S. Ewelina podkreśla radość życia Maryi, którą powinniśmy inspirować się codziennie:
– Możemy od niej czerpać prostotę i radość życia po prostu. Maryja żyła pełnią życia, jej magnificat o tym świadczy. I miała w sobie taką prawdziwość, która płynie z naszych kobiecych serc i temperamentu danego nam przez Pana Boga w różnej formie i w różnym stopniu. I tę autentyczność, która czyni z nas matki, siostry, przyjaciółki dla każdego człowieka.
Pielgrzymowanie ma wyjątkowe znaczenie także dla ks. prałata Jana Szkoca z diecezji sosnowieckiej:
– Pielgrzymowanie jest odwzorowaniem naszej wędrówki od urodzenia do wieczności. To ma być dla nas rodzaj zachęty do pielgrzymowania przez całe życie aż do wieczności. Pielgrzymka ziemska odbywa się do sanktuarium, tak my wszyscy pielgrzymujemy także do sanktuarium, jakim jest Królestwo Boże.
Ks. prałat Jan Szkoc nazywa pielgrzymów niezłomnymi, bo, jak mówi, mimo różnej pogody, upałów i chłodu, deszczu i głodu, przybyli na spotkanie z jasnogórską Panią.
SW