Abp Depo: „Wchodząc na ścieżki kapłaństwa nie poddawajcie się myśleniu tego świata”

9 czerwca Wyższe Seminarium Duchowne w Częstochowie uroczyście pożegnało czterech neoprezbiterów: jednego z diecezji częstochowskiej i trzech z sosnowieckiej. Po uroczystej, odpustowej Mszy św. w kościele seminaryjnym pod przewodnictwem abp Wacława Depo, Metropolita Częstochowski przyjął błogosławieństwo od neoprezbiterów i wręczył im dyplomy ukończenia wyższych studiów teologicznych.

W czwartek po Niedzieli Zesłania Ducha Świętego przypada w Kościele Święto Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana. Dzień ten w częstochowskim Seminarium wiąże się z odpustem, z uwagi na to, że kościół seminaryjny jest pod wezwaniem właśnie Chrystusa Najwyższego Kapłana. Abp Wacław Depo wyjaśnił, z czym wiąże się posługa Chrystusowego kapłańska w dzisiejszych czasach i jakie pułapki czyhają zwłaszcza na młodych księży, którzy tę drogę podejmują:

To jest ciągłe wezwanie, żeby kapłan w pierwszej kolejności był człowiekiem wiary. Wiarę budujemy na zdolnościach natury i na tym, kim jesteśmy jako ludzie. Nieraz słyszymy, że kapłan jest „ludzki”, ale to nieraz oznacza, że jest tym, który nie stawia wymagań. To wybranie do Chrystusowego kapłaństwa oznacza, że mam nie reprezentować tego, co w wymiarze ludzkim, ale mam wsłuchiwać się w to, Chrystus przekazuje przeze mnie.

Coroczną tradycją Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie jest uroczystość pożegnania neoprezbiterów, którzy ukończyli w danym roku formację kapłańską. Tegorocznymi absolwentami Seminarium są ks. Piotr Fedoryszak z Zawiercia oraz księża Maciej Byrczek, Kacper Goncerz i Mateusz Stanek z diecezji sosnowieckiej. Nie ulega wątpliwości, że wychodząc do świata w dzisiejszych czasach, piętrzyć się będą przed nimi wielkie trudności. Rektor Seminarium ks. prof. Ryszard Selejdak poucza, że młodzi kapłani powinni wzorować swoją postawę na Dobrym Pasterzu i świętych kapłanach, w szczególny sposób pielęgnując cnotę pokory:

Dzisiejszy świat potrzebuje kapłanów roztropnych. W czasach dzisiejszych, kiedy człowiek jest tak bardzo zadufany w sobie, kiedy odrzuca wszystkie autorytety – mimo wszystko kapłan ten autorytet powinien budować właśnie postawą Dobrego Pasterza, człowieka ogromnej prostoty, pokory i bliskości człowieka, który miłuje innych ludzi.

Koniec studiów kapłańskich wiąże się z opuszczeniem murów Seminarium. Jak podkreśla ks. Piotr Fedoryszak, z jednej strony nie może się doczekać pracy kapłańskiej, a z drugiej jednak czuję żal, że musi opuścić wspólnotę seminaryjną:

Żal wyjeżdżać. Ale jakby nie patrzeć, mam 24 lata, sześć spędziłem w Seminarium czyli to jednak ¼ mojego życia. Z drugiej strony to też jest bardzo radosny czas, bo już się wyjeżdża do tego świata by sprawować posługę duszpasterską wśród ludzi. To taka mieszanka – trochę żalu, trochę radości – jak zwykle to bywa w takich sytuacjach.

W swojej homilii abp Wacław Depo odwołując się do papieża Benedykta XVI podkreślił, że jednym z największych zagrożeń dzisiejszego świata dla moralności jest dyktatura relatywizmu, która w sposób szczególny objawia się na trzech płaszczyznach:

Włoski historyk Roberto de Mattei wyróżnił trzy etapy w dochodzeniu do tejże dyktatury. Pierwszym jest negacja istnienia prawdy obiektywnej i prawa […] naturalnego, czego konsekwencję stanowi zrównanie dobra i zła, grzech i cnoty oraz zapomnienie o człowieczeństwie – „Kim jestem?”. Drugim etapem jest instytucjonalizacja dewiacji moralnych, objawiająca się w prywatnej niegodziwości, która ma uchodzić za publiczną cnotę. Trzecim jest wykluczenie i marginalizacja osób, które nie poddają się tej dyktaturze i są karane za dobro i prawdę.

Metropolita Częstochowski jako przykład takiej osoby podał Mary Wagner z Kanady, która odsiaduje wieloletnie więzienie za publiczne mówienie prawdy o aborcji i zachęcanie kobiet, by jej nie dokonywały. Równocześnie pouczył nowo wyświęconych kapłanów, żeby nie zarazili się od świata dominującym obecnie relatywizmem:

Jest to więc program „antydekalogu”, gdzie wszystko jest dozwolone poza publicznym deklarowaniem wiary w Boga oraz wierności zasadom prawa naturalnego i chrześcijańskiego. To niebezpieczeństwo relatywizmu i jego dyktatury może dotykać również naszego życia duchowego, gdzie ostatecznym kryterium nie jest Boże objawienie i Magisterium Kościoła, ale moja osobista i nadawana przez media społecznościowe interpretacja. Przypominam Wam o tym, młodzi bracia neoprezbiterzy, żebyście wchodząc na ścieżki kapłaństwa nie poddawali się myśleniu tego świata.

Po Mszy św. Księża neoprezbiterzy udzielili wszystkim zgromadzonym prymicyjnego błogosławieństwa. Ofiarowali oni także dla Seminarium relikwie św. Jana Vianneya. Następnie odbyła się gala rozdania dyplomów, podczas której abp Wacław Depo wręczył neoprezbiterom świadectwa ukończenia Seminarium oraz złożył każdemu z nich osobiste życzenia.

Skip to content