Z okazji wspomnienia świętych Anny i Joachima, rodziców Najświętszej Maryi Panny, w klasztorze Sióstr Dominikanek w Świętej Annie odbyły się uroczystości odpustowe, którym przewodniczył bp Andrzej Przybylski.
Klasztor w Świętej Annie należał kiedyś do Zgromadzenia Ojców Bernardynów. Opuścili oni jednak to miejsce w XIX wieku, a następnie klasztor zasiedliły Siostry Dominikanki. Kult św. Anny ma w tym rejonie wielowiekowe tradycje, o czym opowiada s. Stanisława, przełożona klasztoru:
Św. Anna według przekazu z Tradycji objawiła się tutaj w 1499 roku. I od tamtej pory, za jej przyczyną ludzie doświadczają Bożych łask i zmiłowań. Tradycja odpustu 26 lipca jest bardzo żywa. Dla mieszkańców całej naszej okolicy jest to wielkie święto. Pielgrzymi przyjeżdżają do na s z różnych stron, z bliska, z daleka, żeby się pokłonić św. Annie i powierzyć jej wszystkie swoje sprawy, wszystkie intencje. Myślę, że przede wszystkim powierzyć samych siebie i swoje rodziny.
Bp Andrzej Przybylski przypomina, że święci Joachim i Anna nie byli anonimowymi postaciami w Piśmie Świętym, których historia zaczynała się i kończyła na urodzeniu Najświętszej Maryi Panny. To święte małżeństwo ma do przekazania bardzo ważną wiadomość, zwłaszcza dla ludzi żyjących obecnie:
To nie było tak, że byli sobie Joachim i Anna, urodziła im się Maryja, która okazała się być matką Jezusa i wszystko. Wiemy z opowiadań, że Joachim i Anna bardzo długo nie mogli mieć dzieci, starzeli się, w końcu zdecydowali się rozstać. Poczuli się bezwartościowi, samotni, w pełnym kryzysie i do tego wszystkiego jakby tacy bezowocni w swoim życiu. I wtedy, mimo tych ciemnych nocy, kiedy wierzyli w Boga i modlili się, m.in. Do Joachima przyszedł anioł i polecił mu iść do Anny, powiadomić ją o obietnicy Bożej. I dlatego dzisiaj św. Anna i św. Joachim są dla nas wspaniali nie tylko dlatego, że są dziadkami Jezusa, ale przez to, że to narodzenie Maryi było takie cudowne. Że oni pomimo ciemności, pomimo kryzysu, pomimo nawet takiego poczucia, jakby Bóg im nie błogosławił, nie przestali wierzyć, a Pan spełnił ich nadzieję jakby wbrew nadziei. I dzisiaj bardzo wielu ludziom to przesłanie jest potrzebne.
Wczoraj, za sprawą papieża Franciszka obchodziliśmy w Kościele po raz pierwszy Dzień Dziadka i Babci, właśnie w nawiązaniu do bliskości dzisiejszego święta Anny i Joachima. S. Stanisława uważa, że św. Anna jest wyjątkową świętą:
Myślę i bardzo też wierzę w to, że św. Anna ma specjalny przystęp do Pana Jezusa. Jak dobra, kochająca babcia, która swojego wnuka może prosić o łaski, których ludzie potrzebują, o które ją proszą, żeby się wstawiała, przyczyniała i pomagała.
Również pielgrzymi doceniają wstawiennictwo św. Anny. Wśród wielu rodzin istnieją wielopokoleniowe tradycje pielgrzymowania na uroczystości odpustowe do sanktuarium św. Anny:
Podczas swojej homilii bp Andrzej Przybylski wyraził szczególną prośbę do wiernych:
Bądźmy dla siebie aniołami! […] Ludzie w potrzebie, w kryzysie, żeby wytrwać swoje ciemne noce, potrzebują aniołów. I dzisiaj, tutaj u św. Anny, każdą i każdego z Was chcę poprosić o to, w imieniu Boga: bądźcie aniołami. Bądźcie aniołami dla tych ludzi, którzy są szczególnie samotni, których życie jest bardzo trudne. […] Pomyślcie o tym. Nie o całym świecie, nie o wszystkich biednych ludziach na ziemi. Ale rozejrzyjcie się wokół siebie.
Zachęcił także dziadków i babcie by opowiadali swoim wnukom o tym, jak cieszyli się życiem mimo biedy i niedostatku:
Kiedy dzisiaj młodym ludziom wszystko doskwiera, ciągle im czegoś brakuje, ciągle mają mało rzeczy, mało pieniędzy – dziadkowie kochani – przypomnijcie im swoje życie. Przypomnijcie im czasy wojny i to co po wojnie. Przypomnijcie im w jakiej biedzie się wychowywaliście, poopowiadajcie im czasem o swoich pierwszych komuniach św., o Waszych weselach. Jakie były biedne, czasem tylko symboliczne. Ale jak biednie zaczęliście, to potem wszystko Was cieszyło. Opowiedzcie to młodym ludziom, którzy dzisiaj tak dużo mają, którzy swoje drogi rodzinne i małżeńskie zaczynają od bogatych wesel. A potem tak mało rzeczy ich cieszy.
Bp Andrzej Przybylski przywołał także wspomnienia prof. Stefana Swieżawskiego, którego rodzina podczas ucieczki przed frontem wschodnim w 1939 roku spotkała anioła, który przyjął bardzo nieoczywistą formę. Całość homilii można przesłuchać tutaj:
