Koncertem pasyjnym w wykonaniu studentów Studium Liturgii i Muzyki Kościelnej zakończyły się 22 marca rekolekcje wielkopostne w kościele rektorackim. Muzyczne wydarzenie poprzedziła Msza św. o godz. 18.00, którą koncelebrowali dyrektor Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie ks. Mikołaj Węgrzyn, zastępca dyrektora ks. Łukasz Połacik oraz rekolekcjonista o. Krzysztof Michałowski. W kościele umieszczona została także puszka, do której wierni mogli wrzucić datek na rzecz uchodźców z Ukrainy. 

Pieśni nawiązujące do Męki Pańskiej, wykonywane w czasie Wielkiego Postu, pomagają wiernym w głębszym przeżywaniu tajemnicy Zmartwychwstania. Jak tłumaczy ks. Mikołaj Węgrzyn – koncerty pasyjne to prawdziwe uwielbienie Pana Boga:

– To śpiewanie jest modlitwą, która prowadzi nas w przygotowaniu do Zmartwychwstania. To przygotowanie pod względem duchowym, ale również pod kątem przeżyć estetycznych. W pięknie pieśni pasyjnych również tkwi element duchowości.

O tym, że muzyka jest szczególną oraz poruszającą formą modlitwy, mówi także ks. Łukasz Połacik:

– Pieśni pasyjne to piękny skarbiec muzyki kościelnej. Szczególnie polskie pieśni pasyjne stanowią nieoceniony zbiór, który należy propagować w muzyce sakralnej. Jako Studium Liturgii i Muzyki Kościelnej pragniemy ten muzyczny skarbiec wydobywać. Takie koncerty organizujemy już od 5 lat. To także pewnego rodzaju muzyczny popis naszych studentów.

Podczas koncertu zgromadzeni w kościele rektorackim usłyszeli zarówno pieśni, jak i utwory organowe. Za prowadzenie chóru odpowiadała Karolina Banach, wykładowca Studium Liturgii i Muzyki Kościelnej:

– Koncert pasyjny nawiązuje do tradycji rozpamiętywania przez wiernych drogi Zbawienia, dokonanej przez Chrystusa. Stanowi refleksję wielkopostną, muzyczny obraz opisujący Mękę Pańską.

Studium Liturgii i Muzyki Kościelnej Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie jest szkołą, która kształci przyszłych muzyków kościelnych. Celem nauki jest też formacja liturgiczno-duszpasterska studentów, aby mogli oni sprostać wymogom liturgii Kościoła, zapewniając jej poprawność oraz należyte piękno.

ABK

Skip to content