W Miejskiej Galerii Sztuki zaprezentowano dwie nowe wystawy. Jedna z nich dotyczy kształtowania tożsamości człowieka w dobie koronawirusa. Druga łączy malarstwo i scenografię. Wszystkie prace można oglądać do 30 sierpnia.
„Transfiguracje. Naturakultura. Kim jestem, jak jestem w czasach zarazy?” to tytuł pierwszej z wystaw, przygotowanej we współpracy z Wydziałem Sztuki Uniwersytetu im. Jana Długosza w Częstochowie, Kierunku Design i Zarządzanie Projektami Politechniki Częstochowskiej oraz kierunku Organizacja Produkcji Filmowej i Telewizyjnej Społecznej Akademii Nauk w Warszawie. Barbara Major, kurator wystawy wyjaśnia, że prace wykonane przez studentów są plastyczną próbą sformułowania ludzkiej tożsamości oraz pokazania ekologicznej wizji świata.
– Rzecz dotyczy dwóch kwestii. Pierwsza to pytania: kim jestem, jak jestem oraz w jaki sposób mogę to zobrazować? Druga to przekonanie, że człowiek uzależniony jest od wielu czynników sprawczych, które na niego wpływają. On także na nie wpływa. Pierwsza „Transfiguracja” w zeszłym roku dotyczyła „cybertwarzy” człowieka, czyli najnowszych technologii wykorzystywanych w życiu. W tym roku ze względu na koronawirusa drugi człon tytułu to próba odpowiedzi na pytanie „kim jestem w czasach zarazy”. Prace studentów są bardzo autentyczne i jednocześnie ciekawe. Zdecydowanie widać, że włożyli w nie całe serce.
Autorką drugiej z prezentowanych wystaw pt. „Między malarstwem a scenografią. W poszukiwaniu subiektywnej dramaturgii” jest Małgorzata Komorowska, która od prawie dwudziestu lat zajmuje się głównie malarstwem i tworzeniem instalacji teatralnych. Jak mówi, prace nawiązują do trzech XX-wiecznych dramaturgów.
– Scenografia i malarstwo to dwie drogie mi dziedziny. Ta wystawa jest więc próbą pokazania, że wbrew pozorom są sobie bliskie. Wystawa podzielona jest na część malarską oraz scenograficzną, która nawiązuje do Strindberga, Czechowa oraz Ibsena.
Obie wystawy można oglądać do 30 sierpnia w Miejskiej Galerii Sztuki.
ABK
