W Przystajni, w parafii Trójcy Przenajświętszej w niedzielę, 4 czerwca miała miejsce uroczystość 100-lecia konsekracji Kościoła Parafialnego. Tego dnia w świątyni odprawione zostały dwie Msze św. O godz. 10:00 młodzi parafianie przystąpili do sakramentu bierzmowania, a dwie godziny później odprawiona została suma odpustowa. Obie Eucharystie sprawował abp Wacław Depo, metropolita częstochowski.
Przed rozpoczęciem Mszy św. odpustowej abp Depo zwrócił się do parafian zwracając uwagę, że to właśnie przodkowie tego miejsca chcieli poświęcić i teren i siebie oraz wspólnotę rodzinną Panu Bogu. I zaczęli od postawienia krzyża:
– Znak naszego Zbawiciela – Znak Krzyża, który będziemy dzisiaj czcić i powtarzać, jest fundamentalnym znakiem budowania siebie w kategoriach człowieczeństwa i patriotyzmu lokalnego. Przypomniałem o tym młodzieży bierzmowanej – Polska powstała dopiero po Chrzcie Mieszka I w 966 roku. Na bazie Chrztu i wejścia w tajemnicę życia Bożego, zaistnieliśmy jako naród Polski.
Konsekracja kościoła Trójcy Przenajświętszej jest wyjątkowa dla parafian. Ks. kan. Zbigniew Mozol, proboszcz parafii w Przystajni podkreśla, jak bardzo dla niego, jak i dla całej wspólnoty jest ważny ten dzień:
– Oczywiście. Konsekracja to oddanie się na wyłączność Bogu. Kościół już od dawna jest używany do posługi sakramentalnej. Uroczysta konsekracja liturgiczna dokonała się 29. czerwca 1923 roku.
W homilii kaznodzieja przypomniał, że tego dnia skierował do całej archidiecezji list pasterski, który nosi tytuł „Ja Jestem”:
– To tytuł, który idzie od samego Chrystusa. Zauważcie, że w ostatnich tygodniach przeżywaliśmy zarówno Zesłanie Ducha Świętego, jak i tajemnicę Wniebowstąpienia. Jezus mówił wprost o pożyteczności swojego odejścia. W innym przypadku nie zstąpiłby Duch Święty, którego zadaniem było przypomnienie, kim jest Jezus. On z kolei jest z nami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.
Metropolita Częstochowski przytoczył tajemnicę, odkrytą przez św. Edytę Stein. W słowie „Jestem” jakim się objawił Bóg Mojżeszowi, zawiera się cztery wymiary:
– Pierwszy wymiar – żyję i jestem. Nasuwa się pytanie, czy życie zawdzięczamy naszej własnej woli? Czy świat bez nas by nie istniał? Skoro otrzymaliśmy dar życia, to znaczy, że Bóg podzielił się z nami swoją miłością. Drugi wymiar – wiem, że żyję i jestem. To czysto ludzka świadomość. Bóg stworzył człowieka w świecie po to, aby ten nad nim panował. Trzeci wymiar słowa „jestem” – chcę. Mowa tu o ludzkiej wolności. Wszyscy, którzy tu dziś przyszliśmy, zrobiliśmy to bez przymusu. Chcemy potwierdzać naszą wiarę i zawierzać się Bogu. Czwarty wymiar streszcza wszystkie pozostałe – brzmi on Kocham. Jestem, bo kocham. Poprzez trwanie w modlitwie chcę odpowiedzieć Bogu miłością na Jego miłość. Spróbujmy słowo „Jestem” wypowiadać wchodząc do świątyni, również tej, konsekrowanej 100 lat temu.
Parafia Trójcy Przenajświętszej istniała już w 1406 r. i należała do dekanatu lelowskiego w diecezji krakowskiej. Wyposażenie było bardzo skromne, w związku z tym przez 40 lat w pierwszej połowie XVIII w. nie było tutaj proboszcza, a kościół popadł w ruinę. Na jego miejscu w 1752 r. wybudowano nowy kościół, który został wykończony w 1797 roku. Gruntowanie został odrestaurowany w 1922 r. staraniem ks. Adama Żora i konsekrowany 1923 roku 29 czerwca przez bp. Sufragana włocławskiego Władysława Krynickiego.
