Czterdzieści dni po Zmartwychwstaniu Jezusa obchodzona jest w Kościele Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Chrystus wstąpił do nieba z ciałem oraz duszą, wynosząc naturę ludzką ponad wszystkie stworzenia.
Św. Augustyn mówił, że „W dzień swego Wniebowstąpienia (Pan) dał świadectwo, że jest Bogiem prawdziwym. (…) Na tron niebieski zostaje posadzone ziemskie ciało”. Jak tłumaczy abp Wacław Depo, właściwe przeżywanie Uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego ściśle związane jest więc z odpowiednim zrozumieniem pojęcia wiary:
– Powinno się podkreślać w naszej świadomości dar idący od Boga – światło, które pomaga w rozpoznawaniu prawdy o nas samych. Według Katechizmu Kościoła wiara nie jest tylko uznawaniem za prawdę to, co Pan Bóg objawia. To osobowe przylgnięcie do Boga całym umysłem, sercem na wzór i podobieństwo Syna Bożego.
Metropolita Częstochowski, przytaczając słowa papieża Benedykta XVI, wskazuje jednocześnie, że Wniebowstąpienie Pańskie to wielkie błogosławieństwo Chrystusa. „Jezus wzniósł nad nami swoje błogosławiące ręce” – pisał Ojciec Święty w książce „Jezus z Nazaretu”:
– Z jednej strony Chrystus błogosławi nam i pokazuje, że niebo jest „dachem” naszego domu. Z drugiej strony to On otwiera nam niebo sobą. Pokazuje, że w rzeczywistości nieba, w stanie duchowym, jest też miejsce dla nas.
Zgodnie z dekretem watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego obchodzona jest w VII Niedzielę Wielkanocną od 2004 roku. Zmiana podyktowana była chęcią umożliwienia udziału w uroczystościach większej liczbie wiernych.
ABK