Dzisiaj, 3 grudnia mamy pierwszą niedzielę Adwentu. Jest to okres radosnego czekania na przyjście Jezusa Chrystusa. Dla Kościoła oznacza on również początek nowego roku liturgicznego jak i duszpasterskiego. Adwent obejmuje okres czterech tygodni przed świętami Bożego Narodzenia.
Słowo Adwent, pochodzi od łacińskiego „adventus” oznaczającego „przyjście”. Pierwsza wzmianka historyczna o adwencie znajduje się w dekrecie Synodu w hiszpańskiej Saragossie w 380 roku. Natomiast najstarsze ślady obchodów odnajdujemy w Hiszpanii i Galii w IV wieku. Miał on tam charakter pokutny, związany z postem, abstynencją małżeńską oraz skupieniem. Dopiero od V wieku ten okres traktowano jako przygotowanie wiernych do świąt Bożego Narodzenia.
Tym co przypomina nam o Adwencie w naszych świątyniach jest m.in. adwentowy wieniec przed ołtarzem, którego świece zapala się w każdą niedziele. Są one symbolem światła, które zostało podarowane światu przez narodziny Jezusa w noc Bożego Narodzenia. Okrągły kształt wieńca adwentowego interpretujemy jako symbol okręgu Ziemi, wieczności oraz symbol Boga. Wieńce adwentowe coraz częściej poza kościołami pojawiają się także w naszych domach i pomagają odliczać czas do świąt.
W czasie Adwentu w Kościele są odprawiane poranne Msze św., zwane roratami. Oddajemy w ich trakcie cześć Maryi Pannie, na pamiątkę tego, że przyjęła nowinę od archanioła Gabriela, zwiastującego, iż zostanie Matką Syna Bożego.
Adwent to czas oczekiwania na ponowne przyjście Jezusa Chrystusa. Trwa od 4. niedzieli przed Bożym Narodzeniem do 24 grudnia. W tym roku Wigilia Bożego Narodzenia przypada w niedzielę i z tego powodu Adwent jest wyjątkowo krótki. Powinniśmy być szczególnie skupieni w tym czasie, aby odpowiednio przygotować się na ponowne przyjście Jezusa.